Blog turystyczny

Wędrując po Sudetach nie sposób pominąć Masywu Śnieżnika, czyli pasma górskiego, które jest najwyższą częścią Sudetów Wschodnich i zamyka od południa Kotlinę Kłodzką. Jego centralnym, a także najwyższym punktem jest obszerna oraz bezleśna kopuła szczytu Śnieżnika (1425 m), który jest najwyższym szczytem Ziemi Kłodzkiej i polskiej części Sudetów Wschodnich.

Świat roślinny i zwierzęcy Śnieżnika jest najbogatszy w całych Sudetach, jako że przebiegają tam granice zasięgów występowania wielu gatunków – sudeckich, karpackich, alpejskich, a nawet śródziemnomorskich.

Wyraźnie zaznaczony jest piętrowy układ roślinności:

• do 500 m n.p.m – użytki rolne, zazwyczaj łąki; występują m.in. pełnik europejski, dziewięćsił bezłodygowy,
• 500–1000 m n.p.m – regiel dolny w postaci borów świerkowych lub lasów mieszanych świerkowo-bukowych,
• 1000–1250 m n.p.m – regiel górny – bór świerkowy, w runie występują borówki czernica i brusznica,
• powyżej 1250 m n.p.m – łąki górskie.

Te ostatnie występują praktycznie wyłącznie na szczycie Śnieżnika i posiadają największą wartość przyrodniczą. Występują tu licznie gatunki roślin rzadkich, chronionych i sztucznie wprowadzona kosodrzewina.

Świat zwierzęcy także obfituje w cenne gatunki: cietrzewie, głuszce, siwerniaki. Wśród płazów występują salamandra plamista i traszka górska, wśród gadów zaskroniec oraz żmija zygzakowata. Liczne są gryzonie: koszatki, popielice, orzesznice, kuny leśne, a także gronostaje. Obecne są tu też endemiczne gatunki chrząszczy, błonkówek, muchówek oraz pajęczaków.

Od końca XIX w w rejonie Średniaka żyją kozice, które przywędrowały tutaj z Czech, a ich stado jest jedynym w Polsce poza Tatrami.